ik was na de onnederlands mooie circusteeveeserie Waltz op de bank wat weggedoezeld, neen, in een diepe slaap verzonken. toch was ik me er terdege van bewust dat ik daar lag, vermits ik droomde dat ik op die bank in slaap gevallen was. dus toen partner A me overeind wilde trekken en ik haar wilde zeggen dat ik haast geen adem meer kreeg maar ik vervolgens niet verder kwam dan het uitstoten van ggggghh euueummmff shhm, wist ik het zeker: ik droomde. althans, dat hoopte ik vurig. want hoewel ik mijn arm-, been- en buikspieren opdroeg zich te bewegen richting zitten, konden ze dat niet. met hersenen op spitsuuraktiviteit lag ik er sprakeloos en bewegingloos te zijn, lag ik uit allemacht wakker te worden, terwijl ik machteloos dreigde weg te vegeteren.
een droom in een droom in een droom.
een Droste-droom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten