ik hou wel van mechaniese geluiden. zoals het prettig klikken van de clignoteur in de auto. de richtingaanwijzer dus. overduidelijk een palletje-wat-over-een-bobbeltje-glijdt-geluid. waarvan het mooie is dat je het ook nog eens zelf in beweging zet. klik klik klik, rechtsaf, klak klak klak, linksaf. jammer haast dat ie vanzelf weer afslaat als het stuur tussen je handen door terugglijdt naar de rechtdoorpositie. maar geen nood daar komt weer een bocht. kan ik me weer even verlustigen. klil klak klik klak klik klak.
tot ik er achter kwam dat het heel geen mechanies geklikklak is. want toen ik mijn veiligheidsriem even niet om had en tóch richting aangaf, hoorde ik alleen het gepiep van dat ik geen riem om had en geen richtingaanwijsgeluid. blijken het dus virtuele geluiden te zijn, ergens opgeslagen in de computer die auto heet. nepgeluid.
uit protest rijd ik voortaan alleen nog langs rechte wegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten