het heeft maar een haartje gescheeld, een fraktie van een sekonde, een scheet als het ware, en dit weblog was niet meer geweest, zomaar, in één klap weggevaagd. het had zomaar gekund. voor de deur, oudejaarsavond, net na middernacht, glas in de hand, turend in de mist naar het vuurwerk verder weg. minstens vijftig meter verder weg. vijftig meter links, vijftig meter rechts, vijftig meter vooruit. een veilige afstand, dacht ik. niet dus, dacht de afgezwaaide vuurpijl (of iets dergelijks) die recht op me afkwam en een meter of wat voor me ontplofte. zodat ik halfdoof nog slechts wat uiteengereten vuurpijlresten (of iets dergelijks) met kracht tegen mijn schouder geworpen kreeg.
zo hee: dat had ook heel anders kunnen aflopen.
zelden zo beduusd geweest, zelden zo veel mazzel gehad.
en in de oudejaarsloterij ook nog dertien euro vijftig gewonnen.
nee, 2008 kan nu al niet meer stuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten