reken op zeker twee, drie weken immobiliteit, hadden ze gezegd. en dan nog zo'n twee maanden voor volledig herstel. dus heb ik mijn werk voorbereid op minstens twee weken afwezigheid vanwege schouderleed. kamer beschikbaar gesteld, buro leeggeruimd, afwezigheidsbericht ingesproken, plant uitbesteed.
maar nu zit ik hier een week na ingreep met een enorm spijbelschuldgevoel. omdat ik inmiddels weliswaar nog bepleisterd maar verder ongehinderd en mitella-loos soepel hand, arm en schouder hergebruik. zodat ik, hoewel opvallend snel gewend aan een traag cocoon-ritme, met goed fatsoen niet nóg een week kan thuisblijven. en ik dus maandag wel weer aan het werk moet. terwijl ik nog stápels films heb liggen. boeken moet lezen. slaap moet inhalen.
"niets is meer zeker in dit leven", somberde hij, "en zelfs dát niet."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten