opblaasbaar!
in die dagen liep de verkenningsfase van mijn leven op z'n eind, had ik twee maal kunstzinnig gestudeerd zonder af te studeren, her en der gewerkt zonder karrière te maken, gefreewheeld tot ik er bij neer viel, was ik begin dertig met een wilde kunstgalerie en definitief op zoek naar financiële stabiliteit.
met jeugdige charme flirtte ik me bij de studentenarbeidsbemiddeling naar de leukste baantjes. dus reed ik autoos naar Engeland, liet ik luchtballonnen op, loste ik bulkboten vol Nissans tot dat ene hele speciale baantje langskwam: gesprekken voeren met woningzoekenden bij de gemeente Amsterdam, akademies nivo vereist, goede kontaktuele eigenschappen, kennis van de stad en haar bewoners, twintig uur per week, maximaal zes maanden, te goed betaald, blablabla.
argeloos verkocht ik mijn ziel.
vijfentwintig jaar!
ambtenaar!
ik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten