als nabrander van een snobisties kulturele periode heb ik een brave provinciale amateurtoneelklup ooit opgezadeld met een vervreemdende achtergrond bij hun jaarlijkse toneeluitvoering. ik leg dit even uit: een bevriend regisseur regisseerde al jaren de jaarlijkse lach-of-ik-schiet-klucht die werd opgevoerd door oprechte amateurs in de feestzaal van de lokale kerk. succes verzekerd, zaal beide opvoeringen stampvol, bingo in de pauze. maar artistiek natuurlijk volkomen onverantwoord. dus heb ik ze naast het vaste dekor met de reeks gebruikelijke misverstand-opwekkende-deuren een geluidsdekor aangepraat. om het geheel naar een hoger kultureel niveau te tillen, zeg maar. kunst met een grote K. met behulp van Reinbert de Leeuw speelt Satie. zodat je onder de gesproken kluchtige teksten anderhalf uur lang alsmaar die dreinerige pianoklanken hoorde. mag ik daar vijfentwintig jaar na dato vanaf deze plek de amateurtoneelklup van Breukelen alsnog mijn ekskuses voor aanbieden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten