gingen we naar de kaartverkoop van het Holland Festival in de Stadsschouwburg. stonden we uren in rijen. kochten we hele ritsen voorstellingen. van Pina Bausch tot en met Laurie Anderson (ach, Laurie Anderson, lééft die nog?). zagen we soms wel twee voorstellingen per week. dát waren nog eens kulturele hoogtijdagen.
nu hangen we op de bank. kopen we hoogstens nog wel eens een film, om thuis te bekijken. gaan we hoogstens nog wel eens naar een generale repetitie in het Muziektheater. omdat dochtervriend J daar werkt en ons een kaartje regelt.
we zouden toch weer eens wat meer,
we zouden toch eens wat vaker,
maar ja, je begrijpt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten