het was tijd om de rekening op te maken. over minder dan twee weken ging ie immers richting Griekenland waar hij bij elke opgraving gekonfronteerd zou worden met opvallend gaaf gebleven voorbeelden van de klassieke mannelijke schoonheid.
de ietwat te dikke man zuchtte.
en hij was nog wel zo ambitieus begonnen. had alles en iedereen publiekelijk betrokken bij zijn pogingen om zijn gewicht op een aanvaardbaar nivo te krijgen. hield hier dagelijks de score bij. opdat ie bij de les zou blijven. had zich kilometers lang in zijn kelder de blaren op z'n handen geroeid. zat nu al twee weken in de lage tweeëntachtigers. had 't 'm dus zegge en schrijve drie luttele kilogrammen opgeleverd. kon z'n broekriem één gaatje strakker.
nee, hij zou zich deze zomer niet kunnen meten met die grieksgoddelijke ouwe torso's. ook deze zomer niet. en waarschijnlijk alle zomers daarna ook niet. de ietwat te dikke man moest zijn meerdere erkennen in de zwaartekracht. hij werd nu toch wel echt oud.
arme ietwat te dikke ouwe man...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten