soms heb ik hevige honger naar een ouwerwetse anonieme straatautomatiek. naar een kroket, een broodje bal, een huzarensalaatje, een bamischijf uit een tl-verlicht luikje in een buitenmuur. munt in gleuf, luikje open, et voilà: snackbareenvoud op hoog nivo. geen morsige ongeïnteresseerde snackbarassistent, maar op ooghoogte overzichtelijk en privé het hele hapklare assortiment. oei, da's een mooie slogan, die moet ik onthouden: snackbar assistent - hapklaar assortiment, maar waar was ik ook weer, o ja, de automatiek.
uit het straatbeeld verdwenen. net als de fritesautomaat, de versebloemenautomaat en de versbroodautomaat. nou ja, behalve dan de automatiek bij de Febo, maar die telt niet mee, want die is binnenshuis. en een Febo ga ik niet binnen. echtniet. tenzij het niet anders kan. hoogstens voor een frietje satésaus. maar dat komt zelden voor. echtwel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten