opblaasbaar "schoon mijn moeder 't mij verbood", denk ik terwijl ik de tuit aan de mond zet. denk ik iedere keer als ik rechtstreeks uit pak of fles drink. het gemak dient immers de mens, de dorst wordt snel en adekwaat gelest en het scheelt een hoop afwasgedoe.
"daar moeten anderen ook nog van drinken", hoor ik het moraalstemmetje weer in mijn hoofd. nou en, denk ik dan, en wie dan wel, want dochter L en zoon J wonen hier toch niet meer?
daar hebben de moeders van de sappakkenfabrikanten nu dus de anti-tuit-drink-pin voor bedacht. een klein maar zeeeer afdoende pinnetje in het openklappende tuitklepje dat als je met opengeklapt dekseltje de tuit aan de mond zet heeeel venijnig in je neus steekt.
tegen zo veel inventief vernuft kan ik niet op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten