in november overkwam mij een fietsongevalletje. daarbij is wat schade ontstaan aan de tegenpartij, de verzekering is er mee bezig. daarom vroegen ze mij laatst nog eens op papier te zetten wat er zo al was gebeurd. nou, dat is niet zo moeilijk, dat is zo klaar als een klontje, dat herinner ik me als de dag van gister, ik was er immers zelf bij: ik fietste hier, achter die twee rijbanen autoos langs, hij scooterde daar en waar onze wegen samenkwamen knalde hij linea recta tegen mij op.
dacht ik.
want gister reed ik weer eens langs de ongevalsplek. en mooi geen twee rijbanen. ook nooit geweest. één rijbaan en een fietsstrook, dat is al.
waaruit blijkt dat mijn geheugen een nieuwe werkelijkheid had bedacht. waar ik mijn hand zo voor in het vuur zou hebben gestoken.
mijn eigen waarheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten