met een ruk schrik ik wakker. omdraaien helpt niet meer. is het al licht? hoe laat is het? zal ik één oog open doen om op de klok te kijken? dan val ik zeker niet meer in slaap. waarom wordt ik überhaupt wakker? heb ik iets voorvoeld? staat er iets te gebeuren? mijn intuïtie is meestal feilloos. er zal toch niet? er gaat toch niet? en zij slaapt natuurlijk gewoon door.
zucht. met ogen dicht naar de wc dan maar, ik ken de weg. slaapkamerdeur open: shit, het ganglicht. als een schijnwerper. nu ben ik definitief wakker. hm, twee uur. wat was er ook weer om twee uur. nultweenulnul uur uur. de klokken! zomertijd! ik moet de klokken een uur vooruit zetten. en wel nu. omdat het in mijn systeem zit...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten