vanmorgen huppelde hond Zowie weer even als een jong konijn over het gras. vanwege de pijnstillers die we haar sinds enige dagen geven, denk ik, maar in ieder geval reden genoeg om het voor morgen geplande dierenartshuisbezoek (eufemisme voor inslaapmoment) af te bellen en een week op te schuiven. wat waarschijnlijk logistieke problemen oplevert, want de vers gedolven grafkuil onder de berk zal met de voorspelde nachtvorst na de kerst ongetwijfeld diepbevroren raken, zodat er geen sprake kan zijn van een waardig dichtscheppen van de laatste rustplaats als het er op aan komt. tenzij ik de nu nog rulle kuilaarde nog voor de kerstdagen in stevige zakken schep en tot het moment suprême ergens boven nul bewaar.
een onalledaagse overpeinzing, of: waar een aangekondigde dood al niet toe leidt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten