"zeg."
"uhuh?"
"nou staat hier wéér niks!"
"verdomd, nu je het zegt..."
"en ook geen foto, hè."
"het gaat opvallen."
"viereneenhalf jaar bijna elke dag een praatje met een plaatje en nu helemaal niets, geen tekst én geen beeld. vreemd, heeeel vreemd."
"ik maak me langzamerhand toch zorgen, dit ben ik niet van 'm gewend, zou ie depressief zijn?"
"kan aan de pre-kerstperiode liggen, daar had ie altijd al wat moeite mee."
"nouhou, ik heb gehoord -maar dat is strikt vertrouwelijk natuurlijk- dat hij z'n gezin hevig onder druk heeft gezet om met z'n allen in het ouderlijk huis te zijn, met kerst. en dat daar een hele tirade aan vooraf is gegaan. nou ja, je kent 'm: de gebruikelijke riedel over sociaal gevoel en delen en samenzijn en vrede op aarde en zo. en dat iedereen voor iedereen een kado moet verzorgen. voor onder de kerstboom. maar pas op hè, dat heb je niet van mij."
"my lips are sealed, maar het verbaast me niets, zo'n type is het wel."
"nogal eigenzinnig, eigenwijs en eigenlijk diktatoriaal. hihihihi..."
"sssssttt, niet te hard, hij leest vast mee!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten