ik maak me zorgen.
het Mannetje is er niet meer.
een paar weken geleden was ik nog zo blij dat ie terug was, maar het bankje in het plantsoen voor de deur is weer akelig leeg 's ochtends vroeg. en 's middags. en 's avonds. al ruim een week geen Mannetje. en geen Keeshondje. geen dagelijkse armzwaai tot groet. een kale bedoening.
nou had ik al gemerkt dat ie de laatste tijd vreemd ging op andere bankjes in de buurt. met z'n hondje. zaten ze ook daar te kijken naar de passanten. maakten er een praatje met deze of gene. maar ook alle buurtbankjes blijven nu leeg. geen Mannetje, geen Keeshondje.
tussen de diverse bankje zag ik hem nog wel eens lopen, moeizaam lopen, beetje trekken met een been. het Mannetje dan, het Keeshondje trippelde opgewekt mee. en als ie dan op een bankje zat had ie de laatste tijd een blikje bij zich. ook om acht uur 's ochtends. Spa blauw, denk ik. want het Mannetje is geen type voor vroeg bier. dacht ik nog.
enfin, ik maak me dus echt zorgen.
en ik mis 'm.
vanwege het ritueel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten