in die tijd was het nog niet vanzelfsprekend dat je als man officieel (mede)zeggenschap had over je buiten de echt geboren kinderen. en omdat ik indien getrouwd bovendien goedkoop kon worden meeverzekerd in het ziekenfonds van partner A besloten we toen zoon J en dochter L een jaar oud waren dus maar te huwen. voor het papiertje, geen hoempapa, geen heisa, gewoon maandagochtend voor een gratis ambtenaar, kopje koffie en dat was dat. dachten we.
maar dan hadden we buiten de familie gerekend. want die hadden zich als verrassing verzameld bij de uitgang en stortten kiloos rijst over ons uit. alsof we niet al vruchtbaar genoeg waren gebleken. sodemieter toch op! en dat hebben we ze dan ook min of meer toegeroepen: ga weg, wij willen dit niet, kappen nou, doe gewoon, laat ons met rust, of woorden van gelijke strekking. wat op hun beurt weer niet door de familie werd gewaardeerd en dus al met al resulteerde in meerdere mokkend gezelschappen die ieder voor zich de ter ere van ons huwelijk vanwege CAO opgenomen extra vrije dag ging doorbrengen.
hoe lang is dat nou geleden?
bijna vijfentwintig jaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten