zo'n achtergelaten bloem bij de roltrap naar het perron kan maar één ding betekenen: afgeketste liefde.
verwachtingsvol opgewacht, een half uur te vroeg, sjieke bloem gekocht bij de kiosk, kaartje d'r an, tijd genoeg om een vurige boodschap te bedenken, groot genoeg om al zijn romantiese ontboezemingen op kwijt te kunnen.
en toen kwam ze niet. en ze kwam ook niet met de volgende trein.
of beter nog, ze kwam wél, maar wilde niets meer van 'm weten, had allang een ander, wilde die bloem ook niet, gatver, wat een nare bloem. dus droop ie maar af, trieste man met bloem, vond 'm te duur om weg te gooien, zonde ook, dacht toen: als ik 'm hier leg heeft iemand anders er misschien nog wat aan.
romanties en toch prakties.
als ik het kaartje omdraai lees ik: bedankt voor het reizen met de trein, namens stadsdeel Watergraafsmeer.
ik vind mijn versie sterker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten