na een lange zomer van kijken, wegkijken, aandacht trekken, blozen, omtrekkende bewegingen, afgewezen voelen, kortom de hele vermoeiende santenkraam van pre-verliefdheid in met name het De Mirandabad vroeg ik 'r voor het schoolfeest, half november. langs de neus weg natuurlijk, via het vriendje van een vriendinnetje: zou jij eens willen vragen, stel dat ik, wat denk je dat ze zeggen zal. om dan 's avonds stuntelig op de hoek van de toevallig gezamenlijke straat af te spreken en min of meer samen maar zeker niet hand in hand naar school te lopen.
vanaf dat moment al loopt de geschiedschrijving uiteen, zegt zij dat het een Gewone Filmavond was, zeg ik dat het de Grote Schoolavond was (mét schuifelen). en heb ik dus gelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten