we hebben een mannetjesabonnement. vanwege de badkamertegels. elke week komt er weer een nieuw mannetje langs. die vervolgens geringschattend konstateert dat het mannetje van vorige week er nix van heeft gebakken. om dan zuchtend en stofverspreidend verder te gaan waar de vorige gebleven is. een straalkacheltje neerzet. en passant nog maar een stukje extra breekwerk verricht. waar z'n opvolger de week daarna weer hoofdschuddend op neerkijkt. een stukkie aansmeert. een latje timmert. enzovoorts.
vanmorgen hadden we drie mannetjes, voor verschillende doeleinden. allemaal keurig op tijd. allemaal heel nuttig. en die ene van de tegels snoof inderdaad weer verontwaardigd om wat zijn voorganger had nagelaten. kijk, meneer, dit is toch ook rot. en zeg nou zelf, meneer, deze tegels zitten toch ook los! dus morgen komt 't zelfde mannetje weer. of een ander mannetje. om 't af te maken, zegt het tegelmannetje van vandaag. ik geloof die mannetjes niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten