kloink kloink kloink reden we luidkeels de berg op. alsof er een stuk hout om de achteras was gebonden dat telkens weer tegen de onderkant van het Volkscampertje sloeg. kloink kloink kloink na elke schakeling. ik had er geen goed gevoel over. zag de repatrieringsdienst van de ANWB al het basiskamp oprijden. bestelde dus in arren moede bij de campingbaas maar een mecanicien op lokatie. die mompelde dat ie in een vorig leven zelf aan motoren had geprutst. kroop onder het Volkscampertje, duwde wat aan de kardanas. zei dat alles in orde was. en weg was het kloinken tegen de bodem van het Volkscampertje. magiese handen, wat ik u brom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten