ooit vierde ik er triomfen. werd ik er klupkampioen op de zeshonderd meter. trainde ik me er een eind in de rondte onder het juk van looptrainer Cees Koppelaar. rook ik er kortstondig aan de nederlandse juniorentop. op hartstikke dure hardloopschoenen met verwisselbare stalen spikes.
het was de enige driehonderdmeterbaan van Nederland. een ouwerwetse sintelbaan aan de amsterdamse Kruislaan, tegen het spoor aan, naast een volkstuinenkomplex, waar we na de training op de fiets door heen scheurden om vliegensvlug sappige appels van de bomen te kunnen stropen.
nu overwoekeren de volkstuinen de sintelbaan. staan er rijen eenvormige tuinhuisjes keurig netjes rond en binnen het voormalige atletiekovaal.
is dan niets meer heilig?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten