geduld, alles draait om geduld, schreef hij op. en om inzicht natuurlijk. inzicht in het menselijk handelen. hij las de reakties op zijn kryptiese stukjes van de dagen ervoor nog eens na. was ie niet te vaag gebleven? had ie niet te veel dwaalsporen uitgezet? maar als ie konkreter werd gaf ie dan niet juist de clou weg. en wilde ie dat wel? ging het eigenlijk überhaupt iemand wat aan?
zaadjes visjes eitjes, dus bloemetjes en bijtjes, vulde iemand aan. alwéér een lange vakantie, verzuchtte een ander, verliefd, dacht voorheen vaste reageerder (we-missen-hem-nog-steeds) P.
hij zou zich doof houden, wist ie inene. onbevangen z'n eigen ramkoers varen. ieder voor zich en god voor ons allen. en misschien, heel misschien, kwam ie er later nog eens op terug. later, als alles in kannen en kruiken was. nu was het vooral zaak standvastig te blijven.
geen kommentaar, oefende hij ietwat mompelend, geen kommentaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten