blow up!
voor me ligt een handgetypte brief van een kunstenaar van ooit, van toen ik twintig jaar terug nog jong en fris beginnend galeriehouder was en hij in mijn huiskamergalerie eksposeerde.
of ik niet eens mijn kennersblik over zijn huidige werk wil laten gaan om hem te adviseren, richting te geven. terwijl ik echt werkelijk waar nauwelijks weet heb van wat er in beeldendkunstenland omgaat tegenwoordig, galerie of museum slechts spaarzaam bezichtig en dan meestal terugval op kunst die me twintig jaar geleden al boeide.
moeilijk moeilijk moeilijk dus.
maar what the heck: iemand stelt mijn mening op prijs, vleit me, wil een glaasje met me drinken. en heeft bovendien geen haast, als het maar gebeurt voor we het tijdelijke voor het eeuwige hebben verwisseld.
dat moet toch lukken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten