niet opblaasbaar!ik doe de gordijnen open en zie een wijdpoots liggende kikker, sorry: pad, in een plantenschotel onder het slaapkamerraam. ik zeg 't je, man: dat is niet echt lekker wakker worden. ook al omdat ie niet spontaan weghuppelt als ik een knijper in de plantenschotel mik. getverdegetver, en hij ziet ook al zo bleek. hij zal toch niet dood zijn? verzopen in twee centimeter water? en wie moet dat weer opruimen? ik? hier in huis wonen verder alleen maar mietjes op het gebied van dooie dieren. alsof ik geen kotsnijgingen voel als ik zo'n opgeblazen lijk tussen duim en wijsvinger naar de vuilnisbak moet vervoeren. alsof ik geen gevoel in m'n donder heb als ik zo'n zielloos kreatuur gods gadesla.
enfin, ik had ook met blote voeten over 'm kunnen uitglijen. da's pas erg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten