sorry, zeg ik en ik maak een verontschuldigend gebaar. ik had 'm bij het wegrijden van het stoplicht licht mouw aan mouw geraakt.
uitkijken klootzak!, kankerlijer!, roept ie me toe, waarop ik me omdraai en vraag of ie soms een klap voor z'n kop wil.
dat was nou echtweer zo'n onvervalste ouwerwetse amsterdamse verkeersdiskussie, denk ik tevreden, terwijl ik rustig verder fiets. hij denkt daar anders over, scheurt me drie blokken verder op zijn fiets voorbij, zet me klem en stapt geagiteerd af. of ik soms wil matten, dat ik de kolere kan krijgen, dat ik 'm es aan moet durven raken. nou, nou, zeg ik, weet waar je aan begint, wie denk je wel dat je voor je hebt. waarop hij dreigend neus aan neus komt staan en omstanders hun adem inhouden.
hee, kejje die fiets niet effe opzij zette, d'er moet een oud vrouwtje langs, roept de zwerver die tot dan toe nieuwsgierig had staan toekijken. en verdomd , een vrouw met twee hondjes wil de plaats delikt passeren. dus ik duw mijn bedreiger bij m'n neus vandaan waarop hij uithaalt, pats, op mijn kin.
dat is de bloody limit, nou is de beer los. ik zeg 'm dat ie te ver is gegaan en ik maak me klaar voor een linkse direkte en...
dan komt z'n vriendin tussenbeide en loopt de buiten proportie opgepompte testosteron/adrenalineballon leeg.
dinsdagnamiddag van Woustraat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten