woensdag 8 februari 2006
sociaal gewenst
één van mijn favoriete filmscènes is die waar Groucho Marx als Captain Spaulding, the African Explorer, in zijn karakteristieke zwembadpas met een dikke sigaar in zijn mondhoek aankomt bij een groot highsocietyfeest waar hij de eregast is en Margaret Dumont als de gastvrouw mrs. Rittenhouse toezingt: hello, i must be going, i came to say i cannot stay, i must be going, i'm glad i came, but just the same, i must be going (Animal Crackers 1930).
hilaries vind ik die scène, kan ik keer op keer zien, verveelt geen moment.
ik pas lied en tekst dan ook regelmatig toe als ik ergens kom waar ik eigenlijk niet wil zijn: een feestje met louter onbekenden, een netwerkbijeenkomst, of elk ander samenzijn waar ik sociaal gewenst aanwezig ben. dan steek ik een voor de gelegenheid aangeschaft sigaartje op en been ik licht zwembadpassend en welluidend zingend het vertrek uit, terwijl het hele gezelschap enerzijds verbluft en anderzijds in bewondering voor zo veel durf achterblijft om zich verder met elkaar te vervelen.
nou ja, in gedachten dan, want meestal blijf ik gewoon hangen tot er beleefdheidshalve voldoende tijd is verstreken voor een geruisloze aftocht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten