het ligt in de brede stoep tegenover de Stopera. ik stap er bijna op en overheen. het heeft ook iets onogelijks en onopvallends, is niet meer dan een grijs vierkant stuk beton tussen nog grijzere stoeptegels. op een kale, winderige plek ter hoogte van de Academie van Bouwkunst. eerder zakelijk dan romanties kwa lokatie. toch werden hier twee mensen verliefd. man vrouw, man man, vrouw vrouw. ze hebben inmiddels een heuse relatie opgebouwd en kijken tevreden terug naar dat eerste moment, het moment van de donderslag, het moment van de broeierige wederzijdse blik. dus hebben ze laatst 's nachts op die plek een stoeptegel uit de stoep gewrikt, een emmertje kant en klare betonmix leeggestort en daar met de meegenomen letters de herinneringstekst in gelegd. een monument voor het eerste moment.
tijd dus voor een nieuw polletje. een weekmakende peiling naar de plekken waar liefdes begonnen. voor de draad er mee, met de billen bloot, leef je uit! in de rechter kolom.
(en verklaar je nader in het kommentaardingetje)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten