voordat ik 's ochtends naar mijn werk ga loop ik altijd een rondje middenberm met hond Z zodat zij zich kan ontdoen van opgehoopte afvalstoffen.
en altijd zit daar het mannetje op een bankje. klein van stuk, vriendelijk, middelbaar, sportief jack, donkergemontuurde bril en een wollen mutsje op. en naast de bank zit zijn zwarte keeshondje. 's zomers leest het mannetje daar de ochtendkrant, 's winters zit ie er in het ochtenddonker, op een oude krant tegen natte billen. ik heb nog nooit een woord met hem gewisseld maar we zwaaien altijd joviaal naar elkaar.
het mannetje, het Manneke.
het Manneke is een belgiese kartoeneske serie korte filmpjes van monsieur Hulot/Fernandel-achtige allure uit het begin van de jaren zestig. als pauzefilmjes vertoond door de NTS in de teeveevooravond. waarin de belgiese komiek Jef Cassiers een hilaries slungelstuntelig altijd verkouden mannetje is met een lange gebreide geruite das om en een geruit hoedje op.
op de een of andere manier moet ik altijd aan het Manneke denken als ik het mannetje weer zie zitten.
elke dag dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten