ze vragen me wel eens: "zeg hansb, die dochter L van jou, die handbalt toch hoog?" en dan antwoord ik geduldig: "nee, vraagsteller, dochter L doet 't niet met de hand, dochter L doet 't met een stok, dochter L hockeyt, dochter L is een hockeymeisje. en ja, ze hockeyt hoog, zo hoog dat 't wel eens in de krant staat."
vervolgens leg ik uit dat het een leuke sport is, dat het niet in de familie zit, hoewel ik vroeger natuurlijk best wel atleties was, dat ik daarom proletaries hardliep, maar dat ik nooit nix met het ooit elitaire hockey ophad, dat dat nu toch wel wat anders ligt, dat het echte topsport is met vier keer trainen per week plus allerhande bescheiden tegemoetkomingen en dat we elke zondag langs de lijn staan en soms ook bij zoon J, want die hockeyt toevallig ook, en....
maar dan is de vraagsteller al afgehaakt. want de vraagsteller wil helemaal niet weten van de hoed en de rand. de vraagsteller heeft eigenlijk maar één vraag, ongeacht de tak van sport: oranje? en dan zeg ik: "nee, nu even niet."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten