de ietwat te dikke man nam het allemaal wat te serieus. niet alleen zat ie nog steeds drie keer sweeks in het afvalhonk, inmiddels had ie ook zijn ietwat te dikke kollegaas zo ver gekregen om "er wat aan te doen". niet alleen stond ie inmiddels vaker dan drie keer sweeks op de weegschaal, nu had ie ook nog zijn statisties aangelegde kollega gevraagd om de minderingen vast te leggen in een verantwoorde grafiek. werd daar nou echt iemand gelukkiger van? de ietwat te dikke man zelf in ieder geval niet. zijn hardroze lijn gaf immers genadeloos aan waar het misging: Hamburg, de Matjesfilet in Dill Cream mit Bratkartoffeln und Speck. de klassieke Flammenkuchen. Wein, Weiber und Gesang. zodat ie nu zelfs boven z'n gouden trendlijn zat. de ietwat te dikke man was een beetje de weg kwijt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten