vrijdag 27 juli 2007

oliedoping

alle gerechten druipen van en dobberen dan wel drijven in olijfolie. van voorgerecht, vier kommetjes verschillende oliën met boerenbrood om te deppen, via de schaamteloze foie gras kompositie met verse groenten, tot en met het hoofdgerecht van felrode plakjes lichtaangebraden rundvlees: olie, olie en nog eens olie. het menu d'huile, betere doping is er niet.

donderdag 26 juli 2007

magiese handen

kloink kloink kloink reden we luidkeels de berg op. alsof er een stuk hout om de achteras was gebonden dat telkens weer tegen de onderkant van het Volkscampertje sloeg. kloink kloink kloink na elke schakeling. ik had er geen goed gevoel over. zag de repatrieringsdienst van de ANWB al het basiskamp oprijden. bestelde dus in arren moede bij de campingbaas maar een mecanicien op lokatie. die mompelde dat ie in een vorig leven zelf aan motoren had geprutst. kroop onder het Volkscampertje, duwde wat aan de kardanas. zei dat alles in orde was. en weg was het kloinken tegen de bodem van het Volkscampertje. magiese handen, wat ik u brom.

dinsdag 24 juli 2007

het gebonden boek

bij een bevriende uitgeversuitverkoop sla ik elk jaar weer een flinke stapel boeken in voor de daaropvolgende zomervakantie. dat het op dat moment november is vind ik geen bezwaar. vakantiepret kan wat mij betreft niet vroeg genoeg beginnen. maar wat bepaalt in november je keuze voor boeken die je in alle rust in juli en augustus van het jaar daarop pas zult lezen? afgelopen november koos ik voor het gebonden boek. haade ik alleen maar gebonden boeken uit de dozen en kratten uitgeversrestanten. ik heb het er even erg druk mee.

zaterdag 21 juli 2007

hansb is burgerlijk ongehoorzaam

nou hebben we die kampeerstoeltjes toch al een jaar of twee drie, maar nu pas valt me het label op: for outdoor use only! alsof ze bij gebruik binnenshuis spontaan vlam zullen vatten. of onverwachts zullen imploderen. ernstige schade zullen toebrengen aan have en goed. bovendien, beveelt het label, mag ik niet op de leuningen plaatsnemen. en dan dreigend: do not remove this label! kijk, en daar gaan ze nou te ver. dat bepaal ik namelijk helemaal zelf. hoogste tijd dus voor een daad van goedburgelijke ongehoorzaamheid. waar is die schaar?

donderdag 19 juli 2007

altijd op z'n kop, meneer

we dachten er vanaf te zijn, van de koelkastproblemen in 't Volkscampertje. vorig jaar een nieuw koelkastje gekocht, de ellende afgekocht, zeg maar. in totaal hebben we 'm nu zo'n zeven weken aktief gebruikt en gister gaf ie de geest. dachten we. want hij koelde niet meer, niet elektries, niet via de akku, niet op gas. dus vandaag het basiskamp verlaten, honderd kilometer naar de reparateur in Avignon (op zich geen ramp, altijd leuk zo'n theaterfestival) om te horen: als ie t niet meer doet, altijd op z'n kop, meneer, altijd even een nachtje op z'n kop, kunnen z'n sappen lekker terugstromen. vreemd, heeeel vreemd...

woensdag 18 juli 2007

ze smelten het asfalt!

het zuigt aan je smalle racefietsbandjes, het plakt aan je brede wandelsandalen: het asfalt smelt! een trillende damp vormt zich boven de landelijke franse weggetjes, de warmte slaat je van boven en van onderen tegemoet. zo warm, dat ik met een stokje mijn naam in het wegdek kan schrijven. wat ik dus subiet doe, want zoals een bekend surinams spreekwoord zegt: gekken en dwazen schrijven hun namen in klei zand en asfalt.

maandag 16 juli 2007

in de rij

in de kassarij van de Intermarchë had ie me kennelijk zien kijken naar de triomffotoos van Michael Rasmussen in de sportkatern van een lokaal dagblad.

"mooi hè,da's toch een beetje een Nederlandse overwinning, want de Raboploeg is natuurlijk wel honderd procent Nederlands, nou ja, de beste Nederlander telt natuurlijk niet echt mee, maar toch, een Deen in Nederlandse dienst, je trekt je er aan op. mooi trouwens, zo'n open Tour, zonder doping en zo, ze moesten eens bij voetballers kontroleren, die kunnen al die kompetities echt niet volhouden zonder dope. heb jij trouwens ook zo'n tiet met geld gekregen uit die geldautomaat? vijfentwintig briefjes van tien kreeg ik, ik lijk wel een patser, je moet trouwens ook uitkijken met het kopergeld hier, want voor je het weet puilt je portemonnee uit van de één- en tweecentstukken, dat doen we in Nederland toch zakelijker. wist je dat ze dat in Finland gelijk geregeld hebben toen ze de euro invoerden?"

toen ie afgerekend had groette ie niet, keek ie niet meer op of om. Nederlanders in het buitenland, het blijven eigenaardige wezens.

zondag 15 juli 2007

OSM*

vroeger was dit een echte OSM-camping. een amsterdamzuidcamping, waar een schoolvriendinnetje van dochter L met haar moeder en haar broertje werd gebracht door een voor de gelegenheid door de ex (van de moeder) ingehuurde werkstudentchauffeur. een echte deWaardtentencamping ook, met van die grote bedoeineachtige pyramidetenten. een camping waar soms, heel soms, plotseling iemand met een caravan stond, als een vreemde eend in de bijt. maar dan natuurlijk wel eentje van het luxe merk Eriba, het moest niet gelijk te gek worden.
nu is een luxemburger de baas van de camping. en komt er een heel ander slag mensen. met caravans. helemaal niet meer OSM, zeg maar: gewoon campingvolk. maar wij slaan ons er dapper door heen, wij redden ons wel, wij staan daar boven.....

*OSM = Ons Soort Mensen ;-)

vrijdag 13 juli 2007

moeder en kind

het gebeurde zo onverwcht, dat we elkaar allemaal even verbouwereerd aanstaarden, partner A, hond Z en ik, tegenover wild zwijn met kind. dan wat geknor, van hun kant, en weg waren ze. zonder de rudimentaire beleefdheid op te kunnen brengen om ons een fatsoenlijke foto te laten maken. dat is toch geen voorbeeld van een moeder aan een kind? nee, de opvoeding van het franse wild is ook al niet meer wat het is geweest. in de pot er mee!

donderdag 12 juli 2007

klisjee

als god in frankrijk, kent u die uitdrukking? ik moest daar aan denken toen ik vandaag vanaf het basiskamp urenlang de velden en de bergen bestudeerde. het veranderende licht, de kondensstrepen van hoogbovenover passerende vliegtuigen, de cirkelende vlucht van een roofvogel, de landman op zijn traktor. koel drankje binnen handberiek. inderdaad, als god in frankrijk. kan het klisjeematiger? en vind ik dat erg?

woensdag 11 juli 2007

hogesnelheid

de oorverdovende stilte van het zuidfranse platteland wordt zo´n zes keer per uur verscheurd door de snerpende toon van een laagvliegende TGV. zes keer per uur, tien sekonden per keer. op topsnelheid over het viadukt boven de vallei de berg in. er zijn ergere dingen om je druk over te maken, maar het verstoort de idylle. keer op keer.

maandag 9 juli 2007

basiskamp

aan het eind van de middag bereikten we het geheime landgoed vanwaar we met het Volkscampertje nu eens een paar dagen naar links, dan weer een paar dagen naar rechts zullen trekken. een heus basiskam dus, dachten we thuis. maar niets veranderlijker dan de mens. nu denk ik dat we gewoon vijf weken ter plekke blijven. ons een end in de rondte lezen. wat rondhangen, wat met hond Z wandelen, wat bijbruinen. met als grootste opgaaf van de dag: wat eten we vanavond en hoe komen we daar aan? nee, ik weet het nu zeker:we laten het basiskamp het basiskamp en gaan voor de honderd procent ontspanning. hee, daar in de verte, is dat een auto?

zondag 8 juli 2007

het franse platteland

prachtig natuurlijk, die franse kleine weggetjes. piktoresk, charmant, slaperig, maar opschieten ho maar. helemaal als je kilometers lang achter twee bevriende caravannisten moet blijven hangen omdat het Volkscampertje van nature ook al geen echte vaart kan maken om ze bijvoorbeeld heuvel op even in te halen. maar we komen er wel, alles op z'n tijd, het is potdomme vakantie, maak je niet druk, gentle gentle.

zaterdag 7 juli 2007

vergeten

nog geen half uur op weg en we konden al feilloos opsommen wat we waren vergeten mee te nemen: de goeie parmezaanskaasrasp, de blondehondenharenborstel, het lijstje met leuke franse kampeerplekken, het zaterdagse Parool, het lekkeautobandensetje inklusief opblaasapparaat, de hondenpoepzakjes, om maar wat te noemen. daarentegen hebben we op basis van herinnering en pure intuitie (trema op de i) de zuidelijkste camping van Belgie (trema op de e) teruggevonden. als we nou morgen ook nog de treama op het toetsenbordje kunnen traceren kan de vakantie echt beginnen.

woensdag 4 juli 2007

een goed voorteken?


het gebeurt me eens in de zestien maanden. zo ook vandaag. geheel legaal en zonder smokkelen over drie kilometer en langs zes stoplichten een vloeiende groene fietsgolf. het heeft vast wat te betekenen, lijkt me op z'n minst een goed voorteken, 'kweet alleen nog niet waarvoor.

dinsdag 3 juli 2007

de geschiedenis van de rol

dubbeldikke rol van een bekend merk
toch moet er een tijd zijn geweest dat er geen handzame rol wc-papier voorhanden was. zo herinner ik me jeugduitstapjes waar in het wc-kot naast het zitgat boven de gierput een stapeltje in repen gescheurde Donald Ducks lag bedoeld als reinigingshulpmiddel. en ietwat later de rolletjes grijs schuurpapier, zodat je het wel uit je hoofd liet om er veel van te gebruiken. maar ooit, veel eerder nog dan mijn geschiedenis reikt, moet het glorieuze moment van een eerste rol zijn geweest.
waarmee ik automaties op de vraag kom hoe ze 't deden vóór de rol. waarom komt die vraag nou nooit in een televisiequiz? waarom wordt daar nou geen edukatieve dokumentaire aan gewijd? de echte geschiedenis wordt immers gemaakt door de ontwikkeling der gewone dingen. ik kan daar uren over liggen dubben terwijl ik mijn dagen grieperig op de bank doorbreng. met een half oog op Wimbledon. maar dat heeft er verder niets mee van doen.

maandag 2 juli 2007

de hoofdkraan

de hoofdkraan
onze riante benedenwoning is takties verdeeld over twee trapportalen waarboven minder bedeelde buren aanzienlijk kleiner wonen dan wij. onder die twee trapportalen hebben wij dan ook nog eens twee ruime kelders waar zich per trapportaal een waterhoofdkraan bevindt, ook die van de buren. in onze kelders. kunnen zij niet zo maar bij. zijn zij afhankelijk van onze burenvriendelijkheid. en of onze aanwezigheid.
dacht ik. want daarnet hoorde ik gestommel in de kelder. ga ik kijken, sta ik oog in oog met een atletiese kale man die zich voorstelt als de loodgieter van de buurvrouw. in mijn huis. had hij zich door een oonooglijk luikje gewurmd. om de hoofdkraan uit te draaien, zei hij, vanwege lekkage bij de buurvrouw, zei hij. en nee, zei hij, hij had er niet aan gedacht even aan te bellen. sorry. zei hij.
dus heb ik hem verrot gescholden, de buurvrouw bestraffend geschoffeerd en dat miniluik subiet dichtgeschroefd.
mag dat?

zondag 1 juli 2007

de te dikke man is niet meer


en zo zo stapte hij op de ochtend van de laatste dag van de zesde maand op zijn weegapparaat. hij verwachtte er niets van na de vele ups en de weinige downs van de afgelopen weken plus natuurlijk de zwaar alkoholiese sessie van donderdag toen kollega D afscheid nam. voor de zekerheid was ie, om overtollige ballast kwijt te raken, vóór het weegmoment nog een keer ekstra naar de wc geweest. maar zijn met zo veel bravoure gestelde doel-na-zes-maanden zou ie desondanks wel niet meer, nooit meer, bereiken. voor altijd een ietwat te dikke man.
toen zag ie de cijfers: achtenzeventig punt nul. dat kon niet kloppen, dacht ie nog. dus stapte ie van 't weegapparaat en er weer op: hm, toch echt achtenzeventig rond. nog een keer d'r af en d'r op: godallemachtig, nog steeds precies achtenzeventig en nix d'r bij. het was dus waar, hij was waar ie wezen wilde, het was volbracht.
dat hij die middag in de spijerbroekenwinkel een Levi's 501 maatje 30 aantrok was dan misschien nog wat overmoedig, maar de 31 zat 'm als gegoten. kortom, het was nu officieel: de ietwat te dikke man was niet meer. in een hoekje moest hij even zachtjes wenen.