voor een goed openhaardvuur zijn dennenappels eigenlijk onontbeerlijk. een of twee dennenappels erbij en een dood vuur vlamt weer op, met dennenappels leeft een open haard pas echt.
nu wil ik vanwege het ultieme terug-naar-de-natuur-gevoel best wel met een plestik zak het bos in gaan om die dennenappels zelf te verzamelen, maar waar ik niet goed tegen kan, is dat er dan onder al die dennebomen geen dennenappel meer ligt en ik dus een beetje zielig met een lege plestik tas door het bos zwerf. alleen omdat een stel wilde zwijnen me voor is geweest. wat ik als voormalig jonge woudloper natuurlijk weet omdat de grond onder de dennebomen is omgewoeld.
dus nou wou ik de plaatselijke toeristenclub toch maar voorstellen om die beesten wat aktiever af te schieten, zodat een fatsoenlijke vakantieganger als ikzelf weer zonder al te veel moeite z'n dennenappels voor de open haard kan rapen.
het is hard, ik weet het, maar zo is de natuur nu eenmaal: eten of gegeten worden, zij of ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten