het begon in augustus vorig jaar. toen partner A via haar weblog een mailtje van een schooljuf uit België ontving. daarin stond dat partner A begin 2005 een weblogstukje had geschreven onder de titel roddelen (klikkerdeklik). over een paar kinderen uit haar (lagere school) klas die een schoolkrant wilden beginnen met allerlei nieuws en nieuwtjes over de juffen en meesters. zodat zij, partner A, als juf voortaan extra moest oppassen met neuspeuteren. einde onschuldig blogje.
maar nu had die belgiese schooljuf inmiddels gekonstateerd dat haar (middelbare school) leerlingen helemaal niet zo onschuldig op partner A's blogstukje reageerden. dus eiste de belgiese juf dat partner A haar bijna vier jaar oude stukje inklusief onhebbelijk kommentaren per ommegaande zou verwijderen. waarop partner A welwillend terugschreef dat deze belgiese juf beter met haar leerlingen in diskussie kon gaan. en dat partner A met liefde desnoods naar België wilde afreizen om het gesprek met die leerlingen mee te voeren. maar dat partner A nooit en te nimmer stukjes en kommentaren zal verwijderen. nooit.
niets meer op gehoord.
tot vorige week.
een email op poten uit het Belgiese. dat het weblog van partner A was gemeld bij een belgies meldpunt, het meldpunt tegen computercriminaliteit van het parket te Antwerpen. en dat zij, mijn partner A, nog één kans had om de inmiddels 86 belgiese puberreakties op haar blogverhaaltje weg te halen. dat er anders een rechtszaak zou volgen. vanwege computercriminaliteit.
computercriminaliteit!
wie is er nou gek?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten