vanmorgen was het weer raak. en het komt steeds dichterbij. nu al om de hoek op de kade. zeker twintig achter elkaar geparkeerde autoos. elk minstens twee lekgestoken banden. aan de straatzijde.
de afgelopen weken trekt er iemand door Amsterdam die er een vreemd genoegen in schept om hele reeksen autobanden lek te prikken. is het 't geluid van in serie leeglopende banden? is het de kick van het steken? de heimelijke voldoening als mensen er 's ochtends achter komen? je weet het niet, je vraagt het je af.
en hoe doe je dat met twee lekke banden? de krik er onder en dan met aan elke arm een wiel naar de bandenreparateur wandelen? met een Smart kan dat niet eens. een Smart is lekkebandentechnies gezien volkomen hulpeloos. een Smart heeft geeneens een krik. laat staan een reservewiel. met een lekke Smart moet ik de wegenwacht om bijstand bellen. en dan hopen dat ze twee reserve Smartwielen hebben, waarbij voor en achter ook nog eens een andere maat hebben. en dan naar het bandenherstellingsoord. en dan de leenwielen van de wegenwacht weer terugbrengen.
ik maak me dus zorgen om morgen.
grote zorgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten