dat hond Z liever alleen op voorjaarsvakantie ging konden we nog wel billijken. ze had geen trek in een vliegreis, zei ze, en ze zag op tegen de vele urenlange middellandsezeekustwandelingen die we hadden aangekondigd te gaan ondernemen en ach, denk je dan, ze wordt al wat ouder, ze heeft zo haar nukken, ze weet wat ze wil, lamaar zitten.
maar dat we haar ophaalden van haar vakantieadres en haar daar aantroffen temidden van een heus hondenverjaarspartijtje (een HON-DEN-VER-JAARS-PAR-TIJ-TJE: er was er één achttien geworden en die had wat vriendjes en vriendinnetjes uitgenodigd en er was hondentaart met hondenhapjes en heel veel hondengeblaf), dat ging zelfs ons weer wat ver.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten