donderdag 18 september 2008

virtueel voorwaardelijk


modern als ik ben scan ik m'n eigen boodschappen bij de Grote Supermarkt. da's makkelijk, want dan kan ik de boodschappen gelijk in de tassen doen, aan de kassa lever ik slechts de handscanner in plus de bonuskaart, en hopla de kassabon rolt er uit. dus geen boodschappen meer op de lopende band die, omdat je nooit snel genoeg bent met inpakken, worden geplet door achteropliggende aankopen. vrijheid blijheid voor de klant en de Grote Supermarkt zal er ongetwijfeld ook voordeel aan behalen.
maar eens in de zoveel tijd is er kontrole. moeten de boodschappen alsnog op de lopende band en wordt aldus gekontroleerd of wat jij hebt gehandscand overenkomt met wat de kassa scant. geen probleem, over het algemeen. dubbeltje verschil naar de ene of de andere kant, nix bizonders. tot vandaag: ruim dertig euro verschil, in mijn voordeel.
leg dan maar eens uit dat je echt werkelijk waar, heus, ik zweer het, scouts honour, op het hoofd van m'n bloedjes van kinderen, mag ik ter plekke door de grond zakken, acht flessen wijn uit de bonus bent vergeten te scannen. "nee natuurlijk, meneer, dat begrijpen we, u flest de boel niet, ha ha ha (grapje), glad vergeten, hmhm, kan de beste overkomen nietwaar, acht flessen wijn, zie je zo over het hoofd, mag ik uw bonuskaart nog even?"
gaat me dat meisje met die bonuskaart in 'r hand de chef bellen. of ze 'm moet inhouden, want ja, het is wel een erg groot verschil.
zegt de chef bij gods gratie dat dat niet hoeft, maar dat ik wel moet rekenen op veelvuldige kontroles de komende tijd. vanwege een hogere risikoklassifikatie. zodat het nu voelt alsof ik voorwaardelijk heb gekregen.
virtueel voorwaardelijk.
mét proeftijd.

Geen opmerkingen: