zondag 22 januari 2006

tegen de wereld

sunil
ik ben regelmatig in gevecht met de wereld.
met leveranciers die er een zooitje van maken, met monopolisten die gebroken moeten worden en met produkten die niet deugen. dan komen ze zorgvuldig uitgekiende afspraken niet na, klopt de levering van beloofde diensten voor geen meter of werkt de fantáááástiese innovatie domweg niet.
neem nou de nieuwste afwasmachinetabletten van Sun 4 in 1 plus: vaatwasmiddel, spoelglans, zoutfunktie, glasbescherming én wateroplosbare tabletfolie. handig, dat je er geen folie meer af hoeft te halen. hygiënies en zo. geen chemicaliën aan je vingers.
maar onze afwasmachine pikt het niet. die wast het tablet mét folie vrolijk mee. maar lost de folie niet op. zodat ik achterblijf met een schoon tablet en een vuile afwas. ik scheur alsnog de folie handmatig van het tablet en start de machine opnieuw. blijkt de afwas na afloop weer niet schoon. blijkt het naakte afwastablet nog hardnekkig in het dispenserbakje samen te klonteren.
dan klim ik dus beleefd doch dringend in de pen. ben ik aanvankelijk nog mild. wil ik eigenlijk alleen maar m'n geld terug.
schrijven ze terug dat ik de handleiding niet gevolgd heb. dat ik het ingepakte tablet met schone en droge handen uit de kurkdroog opgeslagen doos moet halen. dat ik moet zorgen dat het dispenserbakje schoon en droog is als ik het tablet met folie er zachtjes in leg.
kijk, dan sla ik op tilt. dan word ik virtueel vals. zeg ik dat ik alleen maar het eerste de beste tablet uit een willekeurige doos hup in mijn dispenserbakje wil hoeven flikkeren. desgewenst met vieze vette vingers, met druipende handen. in een spic en span schoon dispenserbakje of in een dispenserbakje met koffieprut, precies zoals het mij uitkomt.
enfin, het slot van het liedje is dat ze me stuurs een nieuw pak tabletten sturen. ouwerwetse tabletten zonder zogenaamd oplosbaar folie. met daarin een afwaskanskaart waarop ik prompt een fijne prijs win. ik noem dat gerechtigheid.

Geen opmerkingen: