vers uit de supermarkt bemerken we dat we het brood voor de lunch zijn vergeten. maakt niet uit, we komen toch nog langs het lekkere bakkertje. kunnen we zo'n lekker stokbrood met maanzaad kopen, lekkerbekken we. maar het lekkere bakkertje is dicht op maandag, zegt een bordje op de deur. en het minder lekkere bakkertje in het dorp verderop ook. en die in het daaropvolgende dorp ook. maar daar is wel een strand. en een terras. dus schuiven we aan het enige vrije tafeltje in de zon. gereserveerd, zegt de gehaaste ober. ach wat, even verderop gaan net mensen weg, dan maar wat minder in de zon. die plat du jour dan maar? fini, meldt de ober terwijl hij de kruimels van de tafel veegt, de plat du jour is op. eigenlijk wel goed, dat scheelt weer fritten, blijven we optimisties, geeft u ons dan, eens even kijken, de salade au foie de volaille. lekker, lekker, schurken we ons in ons streepje zon. nou, mooi niet, komt die ober weer, ook de foie de volaille is fini. en "c'est pas votre jour" voegt ie er aan toe. pas mon jour? vandaag is pas mon jour? ha! de zon, het strand, een terras, een koel glas rosé bij de lunch en het est pas mon jour? nee, obertje, dit is wel degelijk onze dag, deze dag kan hoe dan ook niet meer stuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten