"en dan ga ik jullie nu laten zien waar hij geboren en getogen is, gewoond en gewerkt heeft én gestorven is", zegt de vader van de kinderen, terwijl het leergierige meisje zijn hand stevig vasthoudt en het jongere broertje er zorgeloos achteraan huppelt.
daar gaat mijn doelloze lunchwandeling, bedenk ik, want tegen zo veel belangstelling opwekkende feiten kan ik geen weerstand bieden. ik volg ze dus door de Damstraat, me afvragend welk beroemde man in Amsterdam van begin tot eind en alles daartussenin in hetzelfde huis heeft gewoond, terwijl dat huis er nu nog steeds staat en ook nog eens in de buurt van de Dam, want daar zijn we inmiddels aangekomen, de vader, de kinderen en ik.
dan stappen ze zonder dat ik er op voorbereid ben een apotheek binnen, zo'n apotheek waar je vanwege de buurt eerst moet aanbellen tegen de junks. en de hele apotheek staat vol met mensen, stampvol. en ik denk aan de man die zijn hele leven etcetera en ik wacht en ik wacht en het duurt en het duurt en het schiet niet op en ik moet plassen en ik sta daar natuurlijk best wel een beetje verdacht te staan, zo tegenover die winkel op de hoek van een willekeurige straat.
ik laat ze dus achter, in het besef dat ik nooit zal weten welke dooie Amsterdammer in welk oud Amsterdams huis, tenzij iemand hier natuurlijk, dan hoor ik dat alsnog graag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten