klik voor groterhet is dat zoon J er dit weekeinde naar toe gaat verhuizen, anders was ik nooit meer teruggekomen in de Transvaalbuurt waar ik ben opgegroeid. nu woont ie straks prakties om de hoek van mijn ouwe lagere school vanwaar we eens per week klasgewijs door de Pretoriusstraat marcheerden naar het Sportfondsenbad voor de zwemles. en kijk, daar zat de sportwinkel van oud-Ajacied Tonnie Pronk. en daar, in de Linnaeusstraat, de schoenenwinkel waar ik ooit een prijsvraag won en een singletje mocht uitkiezen, dus iets van de Beatles meenam, maar dat vonden ze thuis herriemuziek, zodat ik de Beatles braaf ging omruilen voor de Dutch Swing College Band. en op weg naar pianoles had ik een geheim pad door die struiken verderop langs de kade om ongezien langs allerlei hoogstgevaarlijke plekken te kunnen laveren. god ja, die pianolessen van nicht S. ik kreeg hier en daar nog wel een deuntje uit het instrument, maar studeren vond ik toen al nix. arme nicht S.
ach, ik laat me te veel gaan, ik laat me te ver meedrijven op deze golf van nostalgie. morgen weer de keiharde realiteit van vandaag. dat ik niet mag opschrijven wat ik vrijdagavond ga doen bijvoorbeeld, op straffe van excommunicatie door zus S. maar misschien zeg ik nu al wel te veel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten