het was in de tijd dat de band Chicago nog CTS heette, of nee, daarvoor nog, toen ze zich nog voluit Chicago Transit Authority noemden. in die tijd besloot ik onderaan de ladder te beginnen om vandaar vooral snel de top te bereiken. ik ging dus afwassen, in een restaurant, aan de rand van het Amsterdamse Bos. om te beginnen betaalde dat beter dan het bezorgen van kranten, hoewel je er vaak even nat van werd. maar het grote voordeel was natuurlijk dat er na gedane afwasarbeid altijd een goed maal aan vast zat, met gebakken aardappeltjes en een royaal stuk vlees.
gek genoeg is dat ook zo'n beetje alles wat ik me van mijn restaurantkarrière herinner: eindeloze diskussies over een popgroep waar ik heel geen fan van was en gedeeltelijke betaling in natura in de vorm van voedsel. ik moet daar uit haast wel konkluderen dat ik nooit veel verder op de horecaladder ben opgeklommen dan afwasser. tenzij ik me morgen meer herinner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten