woensdag 22 oktober 2008

hond Z spreekt:


"niet om het een of ander, maar die hansb schildert mijn fysieke toestand de laatste tijd wel heel erg dramaties af. natuurlijk, mijn achterpoten glijden alle kanten op en ze schaven & schuren regelmatig langs de amsterdamse stoeptegels, maar hee: ik ben wel een ijzersterke franse boerderijhond, and don't you forget that!
dus ik pas me aan, ik anticipeer en ik glij elegant mee alsof het zo bedoeld is. en verder vertrouw ik op mijn reukvermogen, want daar is ook al niks mis mee. ok, mijn gehoor gaat wat achteruit, de hoge tonen willen niet meer, wat overigens wel zo prettig is omdat die hansb me altijd schel en vals fluit, maar ondertussen hoorde ik ze hier gister toch mooi wel fluisteren over een ekstra eiland in de huiskamer. voor mij. daar bedoelen ze mee dat ze naast de twee kleden die al op de gladde vloer liggen nog een kleed willen leggen, zodat ik me zonder pootwegglijen door de hele huiskamer kan bewegen. kleedhoppen, noemden ze dat lachend, eilandhoppen. humor! alsof ik daar op zit te wachten. nou ja, ze bedoelen het goed. dus ik dacht bij me zelf: kom, dacht ik, ik ga es wat vaker bij ze aan, ik bied ze m'n wollige vacht te kroelen, vinden zij leuk en dan doe ik alsof dat ik dan lekker vind, ga ik op m'n rug liggen, pootjes omhoog en zo. geven en nemen, daar draait het immers om. iedereen knorrend tevreden. tenzij ik 's nachts aanklop, dan geven ze niet thuis, dan kom ik hun slaapkamer niet in, hoe luid en verlangend ik ook aan de deur krab.
mensen: het blijft toch een apart slag."

Geen opmerkingen: